Camino de Santiago – najsłynniejszy europejski szlak pielgrzymkowy, zaczynał się niegdyś na Łotwie, może nawet w Estonii, i prowadził przez Polskę, Niemcy i Francję na zachód, aż do Santiago de Compostela w zachodniej Hiszpanii, gdzie – według tradycji – znajduje się grób św. Jakuba Apostoła, zwanego też Jakubem Starszym. Dla średniowiecznych Europejczyków istniały trzy odległe miejsca, które – jak Bóg da…- warto było odwiedzić: Grób Chrystusa w Jerozolimie, Rzym oraz położony na „końcu świata” grób św. Jakuba. W pobliżu bowiem „końca świata”, w Santiago de Compostela (co można przetłumaczyć jako: Święty Jakub na Polu Gwiazd) odnaleziony został grób św. Jana Ewangelisty, brata pierwszego biskupa Jerozolimy i pierwszego z dwunastu Apostołów, który zginął śmiercią męczeńską (w roku 44): właśnie św. Jakuba Starszego. Powracający stamtąd wiele opowiadali o niezwykłym miejscu, o drodze oraz przynosili ze sobą niespotykane muszle, nazywane – muszlami św. Jakuba. Z czasem motyw muszli stał się symbolem pielgrzymowania, wędrówki z domu do Domu. Taką rolę pełni ona w herbie papieża Benedykta XVI.
Święty Jakub stał się nie tylko patronem pielgrzymów, wędrowców i wszystkich podróżujących, ale również został patronem Hiszpanii i jedynym z symboli jednoczącej się Europy. Drogi św. Jakuba przeznaczone są nie tylko dla tych, którzy poszukują samotności i ciszy, by móc się modlić, zastanowić się nad swoim życiem lub poznać nowych ludzi czy zwiedzić ciekawe miejsca. Są dostępne dla wszystkich, bez względu na wyznanie. Uchwałą Rady Europy Droga św. Jakuba uznana została za europejskie dziedzictwo kulturalne. Dziś, oprócz Hiszpanii, swoje szlaki Camino – których w średniowieczu było wiele – mają już m.in. Portugalia (Camino Portugues), Francja (Camino Frances) i Niemcy (Jakobswege).
Szlak Camino de Santiago – Droga św. Jakuba, to najsłynniejszy obok szlaków do Rzymu i Jerozolimy pielgrzymkowy szlak średniowiecznej Europy. Jego główna trasa biegła z Litwy, przez Polskę, Niemcy, Francję do Hiszpanii, do grobu św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela w Galicji. W XII w. papież uznał miasto Santiago de Compostela, obok Rzymu i Jerozolimy za święte miejsca chrześcijaństwa. W 1987 r. szlak ogłoszono pierwszym Europejskim Szlakiem Kulturowym, a w 1993 r. został wpisany na Listę Światowego dziedzictwa Kulturowego UNESCO.
Znaki szlaku składają się z niebieskiego kwadratu o boku 15 cm, tworzącego tło pod stylizowaną muszlę morską w kolorze żółtym.
Nowe Miasto Lubawskie znajduje się na szlaku Polskiej Drogi św. Jakuba – Camino Polaco (523 km), która prowadzi z miejscowości Ogrodniki (przejście graniczne Polska – Litwa) przez Olsztyn, Toruń do miejscowości Trzemeszno koło Gniezna. W tym miejscu Polska Droga św. Jakuba łączy się z Wielkopolską Drogą św. Jakuba.
W najbliższej okolicy warto zobaczyć:
Ruiny murów klasztornych w Łąkach Bratiańskich (gm. Nowe Miasto Lubawskie)
Kolegiata św. Tomasza Apostoła w Nowym Mieście Lubawskim z pocz. XIV w.
Kościół św. Jakuba Starszego w Mikołajkach z 1780 r. (gm. Kurzętnik, pow. nowomiejski)
Kościół św. Marii Magdaleny w Kurzętniku z pocz. XIV w. (pow. nowomiejski)
Kościół św. Jakuba Apostoła w Ostrowitem z poł. XIV w. (gm. Biskupiec, pow. nowomiejski)
Kościół św. Jakuba Apostoła w Żmijewie z ok. 1330 r. (gm. Zbiczno, pow. brodnicki, woj. kujawsko-pomorskie)
Szlak na terenie Polski opisany został bardzo szeroko na stronie www.camino.net.pl
Szczegółowy opis odcinka prowadzącego przez Nowe Miasto Lubawskie: Droga Polska – Ogrodniki – Olsztyn – Trzemeszno (przygotował Adam Krasicki)
Geneza i rozwój Drogi św. Jakuba w Polsce
