NAWRA
Wieś sołecka położona 3 km na północny wschód od Nowego Miasta Lubawskiego, licząca obecnie 445 mieszkańców.
Wzmiankowana w roku 1404 (w tym czasie wieś zwala się Neber), stanowiła wówczas własność Zakonu. Informacje o szkodach wojennych z roku 1414 podają, że we wsi spłonęło 25 gospodarstw gburskich wraz ze zbożem i inwentarzem żywym, a łączne straty oszacowane zostały na 1000 grzywien. Od roku 1557 Nawra staje się własnością królewską.
Wizytacja z roku 1667 przynosi informację, że dwór w Nawrze oddawał proboszczowi 8 korców żyta i tyleż pszenicy, z czego wnioskować należy, że w tym czasie istniał w Nawrze kościół. W roku 1880 wieś zamieszkana była przez 368 mieszkańców (z czego 320 osób to katolicy, a 48 – ewangelicy).
- Kapliczka na wzgórzu, obok zabudowania nr 52. Murowana z cegły na planie kwadratu. 5 m wysokości. otynkowana. W górnej części przeszklona z 3 stron wnęka z ceramiczną figurą Matki Boskiej – 75 cm wysokości. Daszek dwuspadowy zwieńczony krzyżem. W dolnej części kapliczki na ścianach prostokątne blendy, a na nich daty: „1904” (prawdopodobnie data budowy pierwotnej kapliczki), „1939” (data zniszczenia), „1945” (data odbudowy).
- Kapliczka w centrum wsi. Murowana z cegły na planie kwadratu, wysokości 4.5 m. Na 1.5 m cokole stoi przeszklona wnęka z ceramiczną figurą Matki Boskiej wys. 1 m. Wyżej dwuspadowy daszek z krzyżem. Całość wyłożona płytkami z lastrico. Na cokole tablica z napisem:
„Matko nie opuszczaj nas”.
Dokoła metalowe, kute ogrodzenie z furtką. - Pomnik na wyniosłym wzniesieniu stromo opadającym ku dolinie Drwęcy, tuż przy granicy gminy z Nowym Miastem Lubawskim. Odsłonięty 13 maja 1962 roku, zbudowany wg projektu R. Wachowskiego, przedstawia mur i stylizowane ludzkie sylwetki. Na murze liczne tabliczki zawierające imiona i nazwiska mieszkańców Nowego Miasta Lubawskiego i okolic, zamordowanych i zaginionych w czasie II wojny światowej. Przed pomnikiem plac apelowy i metalowe maszty.